داعش خلبان اردنى را با شقاوت سوزاند، دنیا محکوم کرد، ولى کسى از خلبان ایرانى اسیر شده اى که به دستور صدام، زنده زنده، با دو جیپ، آنقدر از دو طرف کشیده شد تا دو نیم شد و قطعات پیکر مطهرش، براى سالها نیمى در نینوا و نیمى در موصل مدفون بود، یادى نکرد. او مردى بود که به صدام ثابت کرده بود نیروى هوایى ایران هیچ رقیبى ندارد. شهید سرلشکر خلبان سید على اقبالى دوگاهه
کجا گل‌های پرپر می فروشند؟
شهـادت را مکرّر می فروشند؟
دلـم در حســرت پـرواز پـوسیـد
کجـا بال کبــوتـر می فروشنـد؟
(شادی روح شهدا صلوات)
اگر شهید نباشد؛
خورشید طلوع نمی‌کند و زمستان سپری نمی‌شود.
اگر شهید نباشد؛
چشمه‌های اشک می‌خشکد،
قلب‌ها سنگ می‌شود و دیگر نمی‌شکند،
و سرنوشت انسان به شب تاریک شقاوت و زمستان سرد قساوت انتها می‌گیرد،
و امید صبح و انتظار بهار، در سراب یأس گم می‌شود.
اگر شهید نباشد؛
یاد خورشید حق در غروب غرب فراموش می‌گردد و شیطان، جاودانه کره‌ی زمین را تسخیر می‌کند.
شهید سید مرتضی آوینی
پسر اول گفت:«مادر جون! من برم جبهه؟»
گفت:«برو عزیزم»
رفت و والفجر مقدماتی شهید شد.
پسر دوم گفت:«مادر، داداش که رفت، من هم برم؟»
گفت:«برو عزیزم»
رفت و عملیات خیبر شهید شد.
پدر گفت:«حاج خانم، بچه ها رفتند، ما هم بریم تفنگ بچه ها رو زمین نمونه!»
رفت و کربلای پنج شهید شد.
مادر به خدا گفت:«همه دنیام رو قبول کردی، خودم رو هم قبول کن»
رفت و در حج خونین شهید شد.
شهیدان تلخابی
شهید چمران:
نمازهایت را عاشقانه بخوان،
حتی اگر خسته ای یا حوصله نداری،
قبلش فکر کن چرا داری نماز میخونی؟
آن وقت کم کم لذت میبری از کلماتی که تمام عمر داری تکرارشون میکنی.
تکرار هیچ چیز جز نماز در این دنیا قشنگ نیست.
هرگز نمازت را ترک مـکـن،
میلیون‌ها نفر زیر خاک، بزرگ‌ترین آرزویشان بازگشت بـه دنیاست تـا سجده کنند ... ولو یک سـجـده!
مأمور سرشماری:«سلام علیکم.خوبی حاج خانوم؟ تو خونه چند نفرید؟ شناسنامه هاشونو بیار برا سرشماری!»
پیرزن لای در را بیشتر باز می کند. سر و گردنش را بیرون می دهد و سر و ته کوچه را دید می زند.
بعد با چشم پر از اشک میگه:«این خونه رو بزار برا فردا سرشماری کن! میشه؟»
مأمور سرشماری:«مادر آخه چه فرقی داره؟ فردا هم مثل امروز. فردا کم و زیاد می شید؟»
مادر:«آره، شاید شدیم. پسرم 29 ساله رفته جبهه هنوز برنگشته. میگم شاید تا فردا بیاد بشیم دو نفر.»
چن ساله با داغ دلت می سوزی
چن ساله چشماتو به در می دوزی
با چه امیدی پشت در می شینی
می خوای بازم جوون تو ببینی؟!
(صابر خراسانی)
اسمش «والمر»* است،
به زبان ایتالیایی یعنی «عروس»،
چه مردانی که به حجله این عروس رفتند...
*این مین والمر 69 ساخت کشور ایتالیا است.پوسته اش از جنس پلاستیک فشرده است و پر از ترکش می باشد و معمولا تا 90% آن را داخل خاک قرار می دهند و فقط شاخک های آن از روی سطح زمین قابل مشاهده است.نحوه عملکرد این مین به این صورت است که آن را پس از مسلح کردن معمولا از دوطرف بوسیله سیم های مخصوص تله می کنند ویک طرف سیم به پایه نبشی مانند وصل شده وطرف دیگر آن به شاخک وسط کلاهک مین وصل می شود وپس از اینکه نفر یا نفرات پایشان به سیم تله بخورد کلاهک مین پریده و مین توسط یک چاشنی اشتعالی تا سطح 50 سانتی متری زمین بالا آمده سپس منفجر می شود و 360 درجه اطراف خود حدود هفتصد ترکش پخش می نماید.به همین دلیل به آن «مین جهنده» نیز می گویند.این مین از جمله مین های معروف زمان جنگ می باشد که به وفور در میدان های مین عراق در زمان دفاع مقدس مشاهده می شد و تاثیر زیادی در ایجاد تلفات انسانی دارد.
